3 απρόσμενοι τρόποι που σαμποτάρεις τη διατροφή σου χωρίς να το καταλαβαίνεις
Ως Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, έχω την ευκαιρία να παρατηρώ τη διατροφή πολλών και διαφορετικών ανθρώπων, να εντοπίζω πιθανά προβληματικά σημεία και να τους βοηθώ να τα επιλύσουν, ώστε να αποκτήσουν μια *πραγματικά* ισορροπημένη διατροφή.
Μετά από αμέτρητες ώρες διατροφικής εκπαίδευσης, μπορώ με σιγουριά να σου πω πως υπάρχουν 3 πολύ χαρακτηριστικοί τρόποι με τους οποίους οι περισσότεροι άνθρωποι σαμποτάρουν τη διατροφή τους, ενώ προσπαθούν τόοοσο σκληρά για να τα καταφέρουν!
Αυτό το σαμποτάζ έχει δύο πιθανά αποτελέσματα:
1️⃣ Στασιμότητα: ούτε πρόοδος, ούτε χειροτέρευση. Απλή στασιμότητα που μπορεί… να σου σπάει τα νεύρα! (Λογικό)
2️⃣Βήματα προς τα πίσω: αντί να βλέπεις βελτίωση στην ενέργεια, τη διάθεση, τη διατροφή και το σώμα σου, καταλήγεις με υπνηλία, νεύρα, βαρεμάρα και ενοχές.
Δεν το θέλω αυτό για εσένα!
Θέλω η ενέργεια και ο χρόνος που διαθέτεις για τη διατροφή σου να έχουν άμεσα αποτελέσματα και να σε οδηγούν προς τα μπροστά – όχι να κάνεις ένα βήμα μπρος και δύο βήματα πίσω.
Ας δούμε λοιπόν τους 3 τρόπους με τους οποίους πιθανώς σαμποτάρεις τη διατροφή σου.
1: Αγνοείς το σώμα σου
Ο #1 τρόπος που μπορεί να σαμποτάρεις τη διατροφή σου είναι να αγνοείς το τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλει το σώμα σου.
Άσε με να σου εξηγήσω τι εννοώ.
Χαρακτηριστικά σημάδια ότι δεν ακούς το σώμα σου είναι:
- φτάνεις να λυσσάς από την πείνα για να φας
- δυσκολεύεσαι να βάλεις μέτρο στο φαγητό/ στα γλυκά
- τσιμπολογάς
- υποκύπτεις στην καθημερινή λιγούρα (ξέρεις… μετά το φαγητό ή γύρω στο απόγευμα – βραδάκι)
- ψάχνεις κάτι να μασουλήσεις ακόμα κι αν έχεις μόλις σηκωθεί από το τραπέζι
- συμπληρώνεις κι άλλη ποσότητα στο πιάτο, παρόλο που έχεις χορτάσει από αυτό που έφαγες
- πεινάς ή/ και σκέφτεσαι το φαγητό όλη μέρα
- δεν μπορείς να βάλεις όριο στον εαυτό σου όταν βγαίνεις για φαγητό
- αν υπάρχει κάποιο αγαπημένο σου φαγητό/ γλυκό στην κουζίνα, δεν μπορείς να ησυχάσεις αν δεν το φας
- έχεις σταματήσει να τρως κάποια φαγητά, διότι αν ξεκινήσεις, δεν έχεις σταματημό
- επηρεάζεσαι πολύ από το τι και πόσο τρώνε οι γύρω σου
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι πως όση πειθαρχία κι αν προσπαθείς να έχεις, τελικά νιώθεις να υποκύπτεις, να μην τα καταφέρνεις και να απογοητεύεσαι.
Η λύση δεν είναι να τα βάζεις με τον εαυτό σου που δεν έχει πειθαρχία!
Αντιθέτως, η λύση είναι να σταματήσεις να σαμποτάρεις την ίδια σου την προσπάθεια και να ξεκινήσεις να ακούς το σώμα σου.
Αυτό σημαίνει καταρχάς να ξεχωρίζεις την πείνα και τον κορεσμό:
Πεινάω;
- Ναι/ όχι
Έχω χορτάσει;
- Ναι/ όχι
Από εκεί και πέρα, εμβάθυνε στο «πόσο πεινάω» και «πόσο έχω χορτάσει».
Βλέπεις, υπάρχουν διαβαθμίσεις μεταξύ του «υποφέρω από την πείνα» και του «πεινάω άνετα», όπως επίσης και μεταξύ του «είμαι εντάξει, χόρτασα» και του «ουφ, έσκασα»
Συνεπώς, το να ακούς πραγματικά το σώμα σου αφορά τη δεξιότητα να ξεχωρίζεις:
- πότε πεινάς και πότε έχεις χορτάσει
- πότε πεινάς και πότε έχεις λιγούρα
- πότε πεινάς και πότε βαριέσαι
- πότε έχεις χορτάσει και πότε έχεις φουσκώσει
- πόσο έντονη είναι η πείνα σου
- πόσο πολύ έχεις χορτάσει
Για τον κάθε μαθητή μου, η συνειδητοποίηση που έχει όταν μαθαίνει να ακούει το σώμα του είναι διαφορετική.
Π.χ. η Μ. κατάφερε μετά από ΧΡΟΝΙΑ να αγνοήσει εντελώς τις τηγανιτές πατάτες που έφτιαξε η πεθερά της για τα παιδιά της… ενώ ήταν δίπλα στη μύτη της!
Άρα, για τη Μ. αυτή η επανασύνδεση με το σώμα της αφορούσε το να σταματήσει το τσιμπολόγημα οποιασδήποτε λιχουδιάς βρισκόταν στον δρόμο της.
Η Ε. επέλεξε να φάει ένα yoghurt bowl αντί για πίτσα, διότι κατάλαβε ότι δεν πείναγε τόσο πολύ, αλλά ότι απλά λιγουρευόταν την πίτσα. Ήξερε ότι θα μπορούσε να έχει την πίτσα μια άλλη μέρα.
Συνεπώς, για την Ε. το να ακούσει το σώμα της είχε να κάνει με την επιλογή γεύματος που έκανε τελικά, διαχωρίζοντας την πείνα από τη λιγούρα της.
Τέλος, η Φ. άρχισε να νιώθε ότι έχει καλύτερα τον έλεγχο και περισσότερη συνειδητότητα ως προς τα συναισθήματα της.
Επομένως, για την Φ. η σύνδεση με το σώμα της τής επέτρεψε να διαχωρίσει την ανάγκη της για φαγητό από τα συναισθήματά της.
Όλες τους έμαθαν να ακούν το σώμα τους, όμως για την καθεμία τους, αυτό είχε διαφορετικό αντίκτυπο στον τρόπο που τρώει.
Βλέπεις πόσο μεγάλη διαφορά μπορεί να κάνει το να ακούς το σώμα σου σε σχέση με το να το αγνοείς;
Και στην τελική, τι περιμένεις να κάνει το σώμα σου για να σου πει ότι χρειάζεται φαγητό ή ότι χόρτασε; Να στείλει μέιλ;
Άκουσέ το και φρόντισέ το!
Το σώμα σου θα σε υποστηρίζει ως το τέλος της ζωής σου. Μακάβριο, το ξέρω, όμως αυτή είναι η αλήθεια.
Ήρθε η ώρα να λειτουργήσεις αρμονικά με αυτό – όχι να του συμπεριφέρεσαι σαν εχθρό!
2: Βάζεις πολύ αυστηρούς κανόνες
Κανόνες, κανόνες, κανόνες.
Μην τρως αυτό.
Απαγορεύεται να τρως εκείνο.
Θα τρως μόνο από τούτο.
Επιτρέπεται τόση ποσότητα.
Ουυυφφφ!!
Ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Σε τι βαθμό σε ωφέλησαν οι αυστηροί κανόνες στο παρελθόν;
Για πόσο καιρό το κράτησες;
Αυτή η αυστηρότητα δεν είναι ούτε ρεαλιστική ούτε βιώσιμη και είμαι ΣΙΓΟΥΡΗ ότι το έχεις διαπιστώσει ως τώρα.
Άσε που… δεν υποστηρίζεται από την επιστήμη!
Να μερικές σκληρές αλήθειες για τους αυστηρούς κανόνες:
- Με εξαίρεση συγκεκριμένα νοσήματα που επηρεάζουνται άμεσα από το φαγητό, δεν θα βρεις κάπου τη λέξη «απαγορεύεται» για κάποιο τρόφιμο. Μοναδική εξαίρεση τα ληγμένα/ αλλοιωμένα τρόφιμα και ό,τι σου προκαλεί αλλεργία ή δυσανεξία.
- Οι μελέτες καταλήγουν πως όσο στερούμαστε ένα τρόφιμο, τόσο περισσότερο έχουμε την τάση να το υπερκαταναλώνουμε όταν το δούμε μπροστά μας.
- Όταν τρως συνεχώς το ίδιο φαγητό, καταλήγεις να το βαριέσαι και να το απεχθάνεσαι: μια φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου, όπου όσο συχνότερα εκτίθεσαι σε ένα τρόφιμο, τόσο λιγότερο ελκυστικό γίνεται.
Τελικά… οι κανόνες σε βοηθούν ή σε σαμποτάρουν;
Νομίζω καταλαβαίνεις πού το πάω.
Αν σκέφτεσαι «Ναι, μα αν δεν έχω κανόνες, τότε θα τρώω όλη μέρα γλυκά και σουβλάκια!»
Όταν λέμε να μην βάζεις αυστηρούς κανόνες στον τρόπο που τρως, δεν εννοούμε να τα τινάξεις όλα στον αέρα!
Αντιθέτως, εννοούμε να τρως με τρόπο που προσφέρεις στον εαυτό σου ενέργεια, θρέψη και απόλαυση με ΡΕΑΛΙΣΜΟ.
Στόχος είναι να τρώμε θρεπτικά τις περισσότερες φορές – όχι όλες τις φορές, διότι το δεύτερο δεν είναι εφικτό.
Για αυτό, χρειάζεσαι την κατάλληλη διατροφική εκπαίδευση, ώστε να μάθεις πώς να τρως θρεπτικά ενώ το απολαμβάνεις (και να μην το θεωρείς αγγαρεία)…
…ενώ μπορείς να εντάσσεις εδώ κι εκεί τα γλυκά, τα πατατάκια, τις πίτσες και τα σουβλάκια χωρίς τον φόβο ότι θα ξεφύγεις.
Βγες από τη νοοτροπία «όλα ή τίποτα». Η πραγματική ισορροπία βρίσκεσαι στο γκρι!
3: Κρατάς την ίδια προσέγγιση, παρόλο που νιώθεις ότι δεν καλύπτεσαι
Αυτό κι αν είναι σαμποτάζ!
Έλα να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά.
Η διατροφή σου δεν είναι αγγαρεία.
Επίσης, η διατροφή σου δεν είναι γραμμένη σε πέτρα.
Η διατροφή σου είναι οι επιλογές που κάνεις προκειμένου να τιμάς το σώμα σου, τα γούστα σου και τις ανάγκες της καθημερινότητάς σου.
Έχεις ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να προσαρμόζεσαι και να ελίσσεσαι, ώστε η διατροφή σου να λειτουργεί για ΕΣΕΝΑ και να σε κάνει να νιώθεις ΚΑΛΑ!
Δεν είσαι θύμα αυτής της κατάστασης.
Εσύ έχεις τον έλεγχο.
Συνεπώς, αν αισθάνεσαι πως ο τρόπος που τρως αυτή τη στιγμή ή η σχέση σου με το φαγητό δεν σε καλύπτει, τότε ήρθε η ώρα να κάνεις μια αλλαγή!
Μπορεί να είναι μια ριζική αλλαγή ή μια μικρότερη αλλαγή.
Το μόνο σίγουρο, όμως, είναι ότι αν θέλεις να βάλεις ξανά τον ενθουσιασμό, την αυτοπεποίθηση και την απόλαυση στη διατροφή σου, δεν μπορείς να περιμένεις να έρθει ουρανοκατέβατο, όταν συνεχίζεις να ακολουθείς μια προσέγγιση η οποία αποδεδειγμένα πια δεν σου ταιριάζει.
Ώρα να πάρεις τη διατροφή σου στα χέρια σου!
Κατέβασε αυτό το δωρεάν φύλλο εργασίας, που θα σε βοηθήσει να ξεκολλήσεις από ό,τι σε κρατάει πίσω στη διατροφή σου…
…και να επιλέξεις σωστά τα επόμενά σου βήματα!
Συμπέρασμα
Οι 3 συνηθέστεροι τρόποι να σαμποτάρεις την προσπάθειά σου να αποκτήσεις μια ισορροπημένη διατροφή είναι 1) να αγνοείς το σώμα σου 2) να βάζεις πολύ αυστηρούς κανόνες 3) να κρατάς μια προσέγγιση που δεν σε εξυπηρετεί.
Έχω φτιάξει για εσένα ένα δωρεάν φύλλο εργασίας, το οποίο θα σε βοηθήσει να ξεκολλήσεις από ό,τι σε κρατά σε στασιμότητα και να επιλέξεις σωστά τα επόμενά σου βήματα! Κατέβασέ τον δωρεάν πατώντας >>ΕΔΩ<<
Προσθέστε σχόλιο